Przestrzenna struktura miejscowości

Strukturę wewnętrzną miejscowości tworzy charakter zabudowy i kształt dróg i ulic, węzły komunikacyjne, obiekty użyteczności publicznej oraz zabudowa mieszkaniowa.

Analizując obecną topografię terenu oraz układ infrastruktury drogowej można przyjąć, że od samego początku była to niewielka, liniowa forma przestrzenna.
Centrum miejscowości wytycza ul. Opolska, będąca częścią drogi wojewódzkiej nr 415. Takie usytuowanie było impulsem do rozwoju przestrzennego wsi. Przy węźle autostrady A4 noszącym nazwę „Dąbrówka Górna” powstały tereny inwestycyjne, wchodzące w skład Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na których powstają już pierwsze zakłady usługowe i produkcyjne.

W latach 2000 – 2006 miejscowość została w całości uzbrojona w sieć wodociągową i kanalizacyjną

W roku 2010 przeprowadzono w Dąbrówce Górnej generalny remont drogi wojewódzkiej nr 415, wraz z budową po obu jej stronach drogi chodników dla pieszych.

W Dąbrówce Górnej dominuje zabudowa zagrodowa i jednorodzinna zlokalizowana wzdłuż istniejących dróg i ulic. Zabudowa nie jest rozproszona, przeważają budynki parterowe oraz dwukondygnacyjne, w układzie wolnostojącym lub bliźniaczym.

Obszar, na którym zlokalizowana jest Dąbrówka Górna, charakteryzuje się niską jakością gleb (V i VI klasa), toteż ma ona zwartą strukturę zabudowy. Cechuję ją, umiarkowany rozwój budownictwa mieszkaniowego, nie tylko związanego z wymianą siedlisk, lecz także z budową domów jednorodzinnych, niezwiązanych z funkcją rolniczą.

Osią wyznaczającą kierunki zabudowy usługowej oraz obiektów użyteczności publicznej są ulice Opolska, Prószkowska, wzdłuż których zlokalizowane są: szkoła wraz z przedszkolem i filią biblioteki, sklep, apteka, remiza OSP, kościół i cmentarz. We wschodniej części miejscowości znajduje się XVIII wieczny park wraz z zabytkowym pałacem.

Obiektem wyraźnie wyróżniającym się kubaturą od otaczającej zabudowy jest budynek kościoła, zlokalizowany w centrum miejscowości. Tego typu obiekty są ważnymi elementami przestrzeni, pełniącymi funkcję dominanty przestrzennej. Architektonicznie stają się budowlami, które wyznaczają jakąś zmianę w jednolitej strukturze przestrzennej wsi.